Morgunblaðið og Maaneds-Tidender

Mér virðist sem margir viti ekki um vefinn Tímarit.is - kannski vegna þess að ýmsir sem helst myndu nota hann eru lítið í tölvum. Nostalgían, fortíðarhyggjan, fortíðarþráin, kemur með aldrinum. Hvað um það - þarna má skoða og lesa ókeypis*), síðu fyrir síðu, vel yfir 200 íslensk blöð og tímarit, allmörg færeysk og nokkur grænlensk. Búið er að koma þarna inn nær öllum blöðum og tímaritum sem út komu í þessum löndum fyrir 1920; auk þess allmiklu eftir það og allt fram undir síðustu ár. Þar er helst að geta Morgunblaðsins, sem aðgengilegt er með þessum hætti allt frá upphafi árið 1913 og fram til 2000. Elst eru Islandske Maaneds-Tidender, sem eru svo gömul, að á þeim tíma voru Móðuharðindin ekki dunin yfir.

 

Tímarit.is er samstarfsverkefni Landsbókasafnsins - Háskólabókasafns og landsbókasafnanna í Færeyjum og á Grænlandi. Af íslenskum blöðum og tímaritum eru komnar inn eitthvað um milljón síður. Eins og gefur að skilja er þetta ægilegur tímaþjófur sjálfsagalitlu fólki sem haldið er fortíðarþrá ...

 

Fyrir skemmstu var Þorgeir Pálsson flugmálastjóri og nú forstjóri hinna nýstofnuðu Flugstoða ohf. mjög í fréttum. Til gamans smelli ég hér inn síðuparti úr Morgunblaðinu fyrir réttum fjörutíu árum. Þá kom Þorgeir ásamt fjölskyldu sinni í snögga heimsókn til Íslands, en á þeim tíma lagði hann stund á flugverkfræði við MIT í Bandaríkjunum. Ég man afar vel eftir því þegar ég tók þetta viðtal við hann. Líka læt ég hér fylgja smáræði sem birtist í Morgunblaðinu fyrir nærri hálfri öld og snertir mig öllu meira ...

      

 *) Ég verð stundum svolítið pirraður þegar verið er að tyggja klisjuna um að ekkert sé ókeypis, að alltaf sé einhver sem borgar fyrir hádegisverðinn. Að klifa á slíku er  útúrsnúningur - með þessu er einfaldlega átt við það, að sá sem notar eða nýtur borgi ekki sjálfur fyrir. Sú merking er rótgróin í íslensku máli.