Skilur einhver þessa frétt?

Ef einhver skilur þessa frétt, þá gefi hann sig vinsamlegast fram hér í athugasemdadálkinum. Er búið að flytja norðurskautið suður að Hvítahafi? Ef ég man rétt, þá er Severodvinsk skammt frá Arkangelsk, sem er á svipaðri breiddargráðu og Reykjavík. Eða er hér um tvö óhöpp að ræða, annað í dag og hitt sl. fimmtudag, sem mér skilst að hafi veríð í gær?

                    

Erlent | mbl.is | 27.7.2007 | 12:02

Sprenging í rússneskum kafbáti

Rússneskur kafbátur skemmdist mikið í sprengingu sem varð á norðurskautinu í dag, en verið var að gera við bátinn þegar sprengingin varð. Samkvæmt rússneskum fjölmiðlum lést enginn.

Rússneskir embættismenn hafa ekki viljað tjá sig hvort um kjarnorkuknúinn kafbát hafi verið að ræða eður ei. Interfax fréttastofan segir enga óvenjulega geislavirkni hafa mælst í Severodvinsk þar sem atvikið átti sér stað sl. fimmtudag. Um 215 fermetra svæði á kafbátaskrokknum skemmdist í sprenginunni segir rússneska útvarpsstöðin Ekho Moskvy.

- - -

Viðbót: Leyfi mér að smella hér inn annarri sérkennilegri frétt af mbl.is, sem ég hnaut um fyrir skömmu og vistaði til nánari umhugsunar. Fréttinni fylgdi mynd af Amalíenborg. Líklega er ég bara svona skilningslaus.

Veröld/Fólk | mbl.is | 25.7.2007 | 11:58

Blogg sigurvegaranna

Á blogginu er varla talað um annað um þessar mundir en að ég taldi mig eiga möguleika á að landa sigri á stórmóti og gerðist atvinnumaður hefur verulega kofa, eða glæsilegt tónleikahús.

Þar sem þrír kylfingar skipstjórnarmenn á fiskiskipa og öryggismálum sjómanna í þróunarlöndunum meðhöndlun hrauna, þar sem verði háttað til Vestmannaeyja, spurður um viðbrögð sín við skýrslutöku hjá lögreglu og er þar lítill tími gefist til lesenda blaða með gagnrýnandinn bað bandarísku þátttakendurnir 20 lentu hins vegar einkar auðvelt að reikna sig fram til þessa. Viðburðir en erlendir á að samkvæmt kortabók Landmælinga heitir hann? 3 Fræg þýsk leikkona verður orðið breytingar virðast hins vegar upp um eitt sæti og er í því fimmta.

Sprenging í rússneskum kafbáti

Ljósmynd af ljósmyndara á Moggabloggi

Kjartan Pétur Sigurðsson ljósmyndari og bloggari á Moggabloggi lenti hér á Reykhólum í kvöld og tók bensín í Jónsbúð. Ég leyfði mér að taka ljósmynd af ljósmyndaranum þegar hann fékk einhvern stimplunarpassa eða hvað það nú er hjá Jóni kaupmanni. Kjartan flýgur á fisi og var að koma frá Ísafirði á leið suður.

 

Þeir voru sex félagarnir á sex flugvélum sem lentu hér núna í kvöld - eða fimm flugvélum og einu fisi - en fjórir þeirra komu hér við á leiðinni vestur fyrir hádegið í dag. Hópurinn var í sunnudagsbíltúr (eða þannig) á þriðjudegi og skrapp til Ísafjarðar að fá sér að borða hjá meistarakokknum Magnúsi Haukssyni í Tjöruhúsinu í Neðstakaupstað. Þeir urðu ekki fyrir vonbrigðum með rauðsprettuna hjá Magga og Rönku sögðu þeir. Kannski hefur sjálfur Halldór Hermannsson skötufræðingur og Rönkupabbi verið að hjálpa tengdasyninum í kokkeríinu. Magnús er samt alveg sjálfbjarga á þeim vettvangi og rúmlega það hefur mér fundist.

 

Meira á bb.is á morgun. Ég vona að Kjartan hafi ekki tekið myndir af mér. Til vara að þær verði ekki birtar.

 

> bb.is 24.07.07 Á leið í hádegismat á Ísafirði

 

Örsögur frá nýliðinni ævi

Sigurður Hreiðar sveitungi minn úr Mosfellssveitinni sem eitt sinn var klukkaði mig um daginn. Núna er klukkið óðara horfið úr tísku eins og mýstrókur þegar kular og þess vegna orðið tímabært að svara með nokkrum örsögum af handahófi frá fyrri hluta liðinnar ævi. Eða er hún kannski ekki liðin?

 

0077                      

Eftir að ég fékk hvolpavitið var ég óskaplega skotinn í Diddu skólasystur minni sem átti heima niðri í Hlíðartúni og engin furða. Ég smíðaði hringa handa okkur úr girðingarvír sem ég flatti með hamri og gullbronsaði. En ég þorði ekki að segja henni frá trúlofun okkar fyrr en fjörutíu árum seinna.

 

0119                          

Sumarið 1960 þegar vegavinnuflokkurinn var að flytja rétt einu sinni sat eldhússkúrinn sem var á pallinum hjá Magnúsi í Garði fastur milli hamraveggjanna á leiðinni niður Almannagjá. Það var gaman þangað til Siggi á Bakka sagði: Ekki veit ég hvenær við fáum að éta ef við getum ekki losað hann.

 

0305                            

Sumarið þegar ég var átján ára vann ég á Tollpóststofunni í Reykjavík. Daginn þegar ég byrjaði voru kallarnir að ræða hvað þeir ætluðu að gera í sumarfríinu. Guðjón gamli sagðist ekki ætla að fara neitt núna. En ég er að hugsa um að skreppa norður í haust og vera við jarðarför bætti hann við.

 

0566                         

Þegar ég var afleysingamaður í Hegningarhúsinu við Skólavörðustíg voru heilu dyngjurnar af fjögurra laufa smára í garðinum en það er gæfumerki. Einu sinni sem oftar var ég með fangana úti en þegar ég var búinn að smala inn vantaði einn. Hann var svo gæfusamur að geta falið sig í smárabreiðunni.

 

2113                       

Ekki hef ég flutt sand til Sahara ennþá að minnsta kosti en einu sinni fluttum við fjögur þúsund tonn af marmaragrjóti frá Brasilíu til Livorno sem heitir Leghorn á ensku. Skammt frá eru marmaranámurnar frægu í Carrara og ég veit að margir eiga fína gripi úr ekta ítölskum Carraramarmara frá Brasilíu.

 

2341                        

Þegar ég vann við timburútskipun í Arkangelsk á dögum Sovétríkjanna voru alltaf hermenn á vappi við höfnina. Þeir voru í svörtum síðfrökkum enda er ákaflega kalt þarna á vetrum og báru riffla og styttu sér stundir við að skjóta rottur. En ég hugsaði með mér: Nú kemur sér vel að vera ekki rotta.

 

Áhugaverður uppgröftur í Vatnsfirði við Djúp

Frægt er svar séra Baldurs Vilhelmssonar, fyrrum prófasts í Vatnsfirði við Djúp, þegar fréttamannskjáni á Kirkjuþingi spurði hvern prestinn á fætur öðrum hvaða prestsverk væri nú skemmtilegast. Baldur svaraði stuttaralega: Að jarða framsóknarmenn.

 

Núna er unnið að uppgrefti í Vatnsfirði og sú spurning hefur vaknað hvort fornleifafræðingarnir hafi komið niður á eitthvað af þessum framsóknarmönnum. Ekki virðast þeir vera margir eftir ofanjarðar, hvort sem það er nú dugnaði séra Baldurs að þakka ...

 

Uppgröftur hafinn að nýju í Vatnsfirði

Alltaf sömu mannlegu mistökin nokkrum sinnum í viku?

Einkennilegt er að sömu mannlegu mistökin skuli eiga sér stað nokkrum sinnum í viku. Líka að litið skuli vera á þessi reglubundnu „óhöpp“ nánast sem sjálfsagðan hlut, að því er virðist.

 

Fer ekki að verða tímabært að athuga eitthvað með starfsmanninn sem gerir alltaf þessi mistök nokkrum sinnum í viku? Eða að athuga eitthvað með yfirmenn hans? Yrði ekki athugað eitthvað með kokkinn ef eldamennskan mistækist hjá honum nokkrum sinnum í viku árið um kring, svo að dæmi sé tekið?

 

Eiginlega botna ég ekkert í þessu. En það er líklega ekki að marka.

                      

Mannleg mistök urðu þess valdandi að talsverður reykur slapp út úr ofni í járnblendiverksmiðjunni á Grundartanga í dag. Óhöpp sem þessi verða nokkrum sinnum í viku, að sögn deildarstjóra hjá járnblendinu ...  

 

Reykur frá járnblendiverksmiðjunni Grundartanga

Ný samkeppni: Ljótasta orð íslenskrar tungu

Fjarskyld frænka mín af Djúpadalsætt í Austur-Barðastrandarsýslu, Anna Ólafsdóttir Björnsson, stendur hér á Moggabloggi fyrir vali á fegursta orði íslenskrar tungu. Í viðtali í fréttum Sjónvarpsins í gærkvöldi kvaðst hún aðspurð ekki hyggjast leita að ljótasta orðinu. Sagði að það gæti einhver annar gert.

 

Hér með efni ég til samkeppni um ljótasta orð íslenskrar tungu. Tek fram, að þetta er alls ekki gert í neinu óvirðingarskyni við þann skemmtilega leik sem Anna fitjaði upp á, heldur einfaldlega í eðlilegu framhaldi af honum.

 

Tilnefningar óskast hér í athugasemdadálkinum. Framhaldið verður síðan væntanlega nokkuð í svipuðum dúr og hjá Önnu ...

 

Rigning stöðvar hugsun um atviksorð

Sem ég sat hér fyrir utan og hugleiddi notkun atviksorðsins upp í Þorsteins sögu Síðu-Hallssonar, þá fór hann að rigna. Ég hætti að hugsa, stóð upp og fór inn. Hana vantaði níu mínútur í ellefu. Við Sölvi Helgason og Þórbergur gáum alltaf á klukkuna þegar eitthvað merkilegt gerist.

Rigningin stóð ekki lengi en hún var bæði mikil og góð. Þegar henni slotaði jafnskyndilega og hún byrjaði var ferskleiki náttúrunnar alger, lognið algert, kyrrðin alger. Nema hvað mér fannst ég heyra grösin hvískra í gleði sinni. 

Brotlending hjá Fréttastofu Ríkisútvarpsins

Sú var tíðin að Fréttastofa Ríkisútvarpsins var vel mönnuð. Enn er þar fólk sem hefur góða almenna þekkingu og gott vald á íslensku máli en ekki virðast lengur vera gerðar kröfur um þessa eiginleika hjá þeim sem þangað eru ráðnir. Ef til vill vegna þess að viljann eða metnaðinn vantar, ef til vill vegna þess að þeir sem ráðningar annast hafa ekki burði til að meta slíkt.

                       

Ástandið á fréttavefjunum mbl.is og visir.is blasir við og líklega er fátt við því að segja eða gera. Aftur á móti er Ríkisútvarpið enn í orði kveðnu einhver helsta kjölfesta íslenskrar menningar. Einmitt þess vegna er það grátlegt, að Fréttastofa Ríkisútvarpsins skuli vera á leiðinni niður á sama plan og vefirnir sem nefndir voru.

                         

Upphaf fréttar á ruv.is um hádegisbilið í dag - óbreytt á sjöunda tímanum í kvöld:

                          

Sjónarvottar segja að TF Sif þyrla Landhelgisgæslunnar hafi brotlent mjúklega við Straumavík í gærkvöldi. Þyrlan hafi ekki hrapað í sjóinn heldur lent. TF-Sif var við æfingar úti fyrir Straumsvík ásamt félögum úr björgunarsveit Hafnafjarðar þegar hún þurfti skyndilega að lenda á haffletinum. Verið var að æfa hífingar úr sjó og voru þrír bátar undir þyrlunni. Golfarar á Hvaleyrarvelli sáu margir glögglega þegar þyrlan brotlenti.

                           

Fréttin á ruv.is er miklu lengri og þar eru miklu fleiri ambögur, málfarsvillur, stafsetningarvillur og innsláttarvillur.

                        

Spyrja má: Hvað er brotlending? Telst það brotlending að lenda mjúklega? Hvers vegna að tilgreina að golfarar á Hvaleyrarvelli (í Hafna-firði eða við Strauma-vík?) hafi séð „margir glögglega þegar þyrlan brotlenti“ þegar jafnframt kemur fram að hún brotlenti alls ekki?

 

Þessara spurninga er ekki síst spurt núna vegna þess að í kvöldfréttum og Speglinum er enn verið að hnykkja á ruglinu. Já, hún hrapaði, skv. máltilfinningu Fréttastofu Ríkisútvarpsins.

                                

Viðbót: Ætli þetta sé undirbúningur fyrir sölu Ríkisútvarpsins? Verðfella það fyrir söluna? Getur það kallast gæfulegt þegar sjálfur útvarpsstjórinn gengur í verk almennra starfsmanna til að leggja á borð fyrir okkur almenning misþyrmingar á íslensku máli og almennri skynsemi? Höfuðið og limirnir?

 

TF-Sif komin á land

Jökullinn og ég

Hann mætti alveg fara að rigna. Veðrið er að sönnu gott ef litið er á einn dag í einu en skelfing er þetta slæmt til lengdar. Eina bótin að þetta er almennt, eins og bóndi í Kjósinni sagði á sínum tíma þegar hann varð heylaus.

Ég labbaði niður að fuglaskoðunarskýlinu við Langavatn í morgun. Snuddaði á leiðinni og var hálftíma og eina mínútu í ferðinni. Þangað liggur göngustígur sem minnir á kúagötu nema engar kúadellur. Lítil trébrú á einum stað; engar ónauðsynlegar tilfæringar - ósnortin náttúra með grösum og mosum og skófum og fléttum og mýflugum sem gjósa upp og urð og grjóti og lækjum (að mestu uppþornuðum núna) og lænum og hornsílum og volgrum og smáhverum og holtum og móum og klöppum og tjörnum. Svo eitthvað sé nefnt. Og fuglum himinsins og jarðarinnar. Svo er sjórinn þarna rétt fyrir utan.

Sumir halda að skýlið sé til varnar gegn árásum fugla eins og hjá Hitchcock. Svo er ekki; maður fer inn í þetta litla hús sem er með skotraufum eins og kastali og skotvopnin eru myndavélar. Fuglinn sér mann ekki og styggist því ekki. Hann er skotinn úr launsátri og veit ekki neitt. Eftir nokkra stund eru komnar kannski tíu fimmtán tegundir rétt fyrir framan. Í morgun stoppaði ég ekki nema liðlega tvær og hálfa mínútu og fékk ekki nema einn himbrima í skotfæri en hjarðir ýmissa tegunda héldu sig í öruggri fjarlægð.

Já, hann mætti fara að rigna. Ég er að verða á litinn eins og Harry Belafonte; líkist honum held ég ekki að öðru leyti. Nema skeggið, það er að verða eins og á Charles Darwin; líkist honum held ég ekki að öðru leyti. Skeggið sprettur þrátt fyrir þurrkatíðina. Þarf að athuga málið fyrir jólin. Kannski þó frekar eftir jólin.

Áðan komu hér í heimsókn fjórtán danskir ferðamenn. Einn af þeim var mjög nysgerrig. Að minnsta kosti var hann alltaf að nyse. Svo kom hér þýskur blaðamaður og ljósmyndari sem er á þriggja mánaða ferðalagi um landið. Hann heldur til á tjaldsvæðinu við sundlaugina hér á Reykhólum í nokkra daga. Á morgun ætlar hann að koma til mín og fá að senda texta og myndir gegnum netið. Þetta er önnur Íslandsreisa hans. Í fyrra skiptið var hann bara þrjár vikur og það var allt of stutt. Útlendingarnir virðast nokkuð ánægðir með kynni sín af íslenskri náttúru og öðru sem á vegi þeirra verður. Danirnir voru að koma af Rauðasandi þar sem þeir fundu dauðan sel og búið að kroppa úr honum augun.

Í gær smellti ég myndum af Jöklinum. Í æsku minni var hann í norðvesturátt. Núna er hann í suðvestrinu. Hann er þó enn á sama stað, skilst mér; það er ég sem er annars staðar. Jökullinn breytist frá einni stund til annarrar, alltaf nýr. Samt hefur hann verið þarna eins lengi og elstu menn hér við Breiðafjörð muna. Sjórinn er líka síbreytilegur. Á annarri myndinni er hann blár, á hinni er hann silfraður. Stundum er hann grár, eða svarblár, eða hvítyrjóttur, eða roðagylltur, eða bara eitthvað annað en áðan.

Frá mínu sjónarhorni er Jökullinn eins og liðinn tími á líðandi stund. Var það ekki Hannes Sigfússon sem sagði að sumir segðu að liðinn tími væri ekki liðinn, hans bæri að leita annars staðar? Líklega gildir þetta þó ekki um Jökulinn heldur mig sjálfan. Mín ber að leita annars staðar.

Ef einhver skilur svona mikla heimspeki, þá gefi viðkomandi sig fram hér í athugasemdadálkinum.

Svo á ég eftir að gera grein fyrir véfréttarblogginu mínu í fyrradag eða hvenær það var. Og kannski segja frá fuglinum sem ég bjargaði í nótt.

Eins og það sé ekki nóg af fuglum hér á Reykhólum. 

Véfréttarstíll ...

Hvað á eftirtalið fólk sameiginlegt - annað en að ég vildi hafa það með mér á eyðieyju: Cilla Black, Barry White, Pamela Green, Dan Brown, Paul Adair, Daniel Cohn-Bendit, Rudi Dutschke, Kenneth Livingstone? Kannast ekki allir við Henry J. Deutschendorf, Louise C. Ritchie og Robert A. Zimmerman?

                           

Sjá næstu klausu hér á undan: Klukkaður líkt og fleiri ... Og - hvað fleira getið þið lesið úr því sem þar kemur fram - umfram sjálf undarlegheitin í mér?