Þegar bloggarar skúbba ...

Fyrir rúmum mánuði sagði Steingrímur Sævarr Ólafsson (Denni) frá því á Vísisblogginu, að Dorrit Moussaieff forsetafrú hefði slasast í skíðaferðalagi í Bandaríkjunum. Bloggið var birt kl. 14.52 en frétt um málið birtist ekki fyrr en kl. 16.27 á visir.is. Frétt af slysinu birtist kl. 15.29 á mbl.is. Visir.is sagði í frétt sinni að upplýsingar um málið hefðu fyrst komið fram á bloggi Steingríms.

 

Núna má lesa á mbl.is athyglisverða frétt um þjófnað á veisluföngum og fleiru og handtöku glæpagengis frá Austur-Evrópu fyrir nokkrum dögum. Vitnað er í frétt í Ríkisútvarpinu í dag.

 

Eins og fleiri hafa bent á, þá greindi einn af eðalbloggurunum hér á Moggabloggi ítarlega frá þessu í fyrradag (!) og vakti mikla athygli sem von var. Nema hjá blaðamönnum og fréttamönnum sem virðast ekki fylgjast með öðru en fréttatilkynningum frá stofnunum og birtingu fréttatilkynninga frá stofnunum hjá öðrum fréttaveitum.

             

(Innskot síðar: Nei, þetta síðasta var dálítið ósanngjarnt eða rúmlega það).

          

Ekki er vitnað í fyrstu heimildina að þessu sinni eins og í dæmi Denna.

                    

Eru bloggarar smátt og smátt að taka við vaktinni af hinum hefðbundnu fréttaveitum?

             

Væri e.t.v. rétt að fréttaveiturnar hefðu mannskap á bloggvakt?

Erlent glæpagengi stal fiskveislu

Fegrunaraðgerðir?

Hvað felst eiginlega í hugtakinu fegrunaraðgerð, sem notað er í þessari frétt? Hér er talað í einni runu um aðgerðir á augnlokum, brjóstastækkanir, svuntuaðgerðir, fitusog og andlitslyftingar, en þetta eru algengustu aðgerðirnar hjá tilteknum hópi lýtalækna skv. tilvitnaðri frétt á mbl.is.

 

Eru þessar aðgerðir á augnlokum eingöngu til fegrunar? Oft eru fellingar á augnlokum fjarlægðar hjá rosknu eða öldruðu fólki vegna þess að þær lafa niður og eru til óþæginda. Þá er ekki verið að hugsa um fegurðina heldur gagnsemi augnanna og líðan fólksins. Eru slíkar aðgerðir á augnlokum ekki í þessari samantekt?

 

Og hvað með brjóstaminnkanir sem gerðar eru vegna þess að þyngd brjóstanna veldur verulegum óþægindum, svo sem þrálátri vöðvabólgu? Teljast þær til fegrunaraðgerða?

 

En varðandi brjóstastækkanir – hvort silíkonfótboltar í brjóstum teljast fegrandi er líklega smekksatriði. Hér er ekki verið að tala um aðgerðir til lagfæringar vegna líkamlegra sjúkdóma eða slysa.

 

Fegurðin er líklega bæði einstaklingsbundin og tískubundin skynjun.

 

Eru fegrunaraðgerðir kostaðar að einhverju leyti af almannatryggingum? Ítrekun: Hér er ekki verið að tala um aðgerðir til lagfæringar vegna líkamlegra sjúkdóma eða slysa. Ef svo er, sem ég veit ekkert um, væri þá ekki nær að senda fólkið til sálfræðings eða geðlæknis?

 

Bara velti þessu fyrir mér af því að ég veit ekki neitt ...

Rúmlega níu hundruð fegrunaraðgerðir

Jónína Benediktsdóttir og reikult þangið í Morgunblaðinu

Jónína Benediktsdóttir kvartar á bloggi sínu yfir „fjandans þvælingi“ hjá Mogganum. „Endalausar breytingar á staðsetningu efnisins og ekki nokkur leið að finna ýmislegt sem átt hefur sér fasta síðu síðan á fyrri hluta síðustu aldar“, segir hún.

 

Eins og út úr mínu hjarta talað!

              

Skáldið sá þetta fyrir:

                     

Reikult er rótlaust þangið,         

rekst það um víðan sjá,         

straumar og votir vindar           

velkja því til og frá.         

                      

Þarna er auðvitað átt við efnisþættina sem flæmast fram og aftur í Mogganum. Hinn „víði sjár“ er Morgunblaðið en „votir vindar“ eru nýmóðinsöflin á ritstjórninni.

        

Þegar ég var upp á mitt besta á fyrri hluta síðustu aldar var hægt að ganga að hlutunum vísum í Morgunblaðinu. Allt er í heiminum hverfult sagði Jónas en það gilti ekki um Moggann.

 

Ekki fyrr en núna.

              

Eins og kunnugt er, þá standa núna yfir tímar sem nefndir eru „þessir síðustu og verstu tímar“. Einkenni þeirra eru lausung og lygi, skeggöld og skálmöld og allt það; hverfa af himni heiðar stjörnur.

               

Finnast æsir                

á Iðavelli             

og um moldþinur           

máttkan dæma             

og minnast þar              

á Morgunblaðið                 

og á Fimbultýs            

fornar rúnar.         

           

            

Ég tek heilshugar undir eftirfarandi orð Jónínu Benediktsdóttur:

            

Moggafólk, hættið nú að pirra okkur með þessum breytingum.

 

Bless!

Ég legg það ekki lengur á sjálfan mig (eða aðra) að standa í bloggfærslum hér. Þetta er svo morandi í forritunarvillum af öllu tagi, að það er hreinlega ekki leggjandi á sig að standa í þessu!

Þar fauk traustið á Capacent Gallup

Kannski engin furða þó að mikill munur sé á fylgi stjórnmálaflokka frá einni könnun til annarrar. Hvað á að halda um nákvæmnina á þeim vettvangi þegar svona hrikaleg mistök eru gerð við einfalda samlagningu á auglýsingakostnaði? Og hvers vegna eru menn svona lengi að ranka við sér?

 

Stöð tvö greindi frá því í gær, að Framsóknarflokkurinn væri búinn með meira en helminginn af auglýsingafé sínu fyrir komandi kosningar. Stjórnmálaflokkarnir sömdu um það í aðdraganda kosninganna að takmarka auglýsingakostnað hvers flokks í fjölmiðlum á landsvísu við 28 milljónir króna. Capacent Gallup sér um að taka kostnaðinn saman.

 

Í fréttinni á Stöð tvö var birt súlurit af kostnaðinum, þar sem Framsóknarflokkurinn er með hæstu súluna, öfugt við það sem hann á að venjast í skoðanakönnunum. Fréttin var síðan sett inn á fréttavefinn visir.is laust fyrir kl. hálfátta í gærkvöldi og þar er hún enn. Ríkisútvarpið skýrði frá þessu í fréttum sínum í morgun.

 

Núna laust fyrir hádegi átta menn sig loksins á því, að þetta er tóm vitleysa.

 

Þetta er afleitt, að ekki sé meira sagt. Í hálfan sólarhring er hálf þjóðin búin að fussa og fjargviðrast og hæðast og hlakka yfir framsóknarræflunum og auglýsingunum þeirra og fylginu þeirra og öfugri fylgni fylgisins við auglýsingakostnaðinn og hver veit hvað ...

Capacent: Auglýsingakostnaður Framsóknarflokksins ofreiknaður

Bátasafn Breiðafjarðar á Reykhólum

Hér á Reykhólum við Breiðafjörð vinnur áhugafólk að því að koma upp breiðfirsku bátasafni. Þegar er um tugur gamalla báta kominn í hús, þar sem gestir geta skoðað þá yfir sumartímann, en ámóta margir aðrir eru enn í geymslu á ýmsum stöðum. Á hinum árlega Reykhóladegi hafa gömlu bátarnir skipað veglegan sess tvö síðustu árin.

 

Um þetta verkefni hefur verið stofnaður félagsskapur sem heitir því langa nafni Áhugamannafélag um stofnun Bátasafns Breiðafjarðar á Reykhólum. Félagsmenn eru búsettir víða en eiga breiðfirskar rætur. Helsti frumkvöðullinn er Aðalsteinn Valdimarsson, skipasmiður úr Breiðafjarðareyjum. Síðustu misserin hafa Aðalsteinn og félagar hans komist yfir um tuttugu gamla báta úr Breiðafjarðareyjum og héruðunum í kringum Breiðafjörð og bjargað mörgum þeirra frá bráðri eyðileggingu.

 

Auk þess hafa Aðalsteinn og félagar hans smíðað eftirmynd af einum hinna gömlu báta, sem tímans tönn hefur leikið illa. Meistarinn að því verki er Hafliði Aðalsteinsson, sonur hins landskunna bryggjusmiðs hjá Hafnamálastofnun, Aðalsteins Aðalsteinssonar úr Hvallátrum, en hugðarefni hans var að koma upp breiðfirsku bátasafni. Áhugamannafélagið fylgir nú fram þeim draumi hans.

 

Áhugamannafélagið hefur aðstöðu til bráðabirgða í Mjólkurstöðinni gömlu hérna rétt ofan við þorpið á Reykhólum, þar sem Hlunnindasýningin er einnig til húsa. Hugmyndin er að byggja nýtt hús fyrir væntanlegt Bátasafn Breiðafjarðar í samvinnu við Reykhólahrepp og fleiri. Þetta hús yrði byggt við Mjólkurstöðvarhúsið gamla og mynduð ein heild úr þessum byggingum, þar sem aukið og endurbætt hlunnindasafn og veitingarekstur yrðu einnig veigamiklir þættir.

 

Auk þess sem þarna yrðu gamlir bátar, ýmist uppgerðir eða misjafnlega lúnir og illa farnir, svo og eftirmyndir hinna gömlu báta, yrðu þar verkfæri og vélar allt frá dögum Ólafs Teitssonar skipasmiðs í Sviðnum á Breiðafirði og til okkar daga.

 

Einn af þeim merku bátum sem þegar eru komnir á ný til virðingar hér á Reykhólum er bringingarbáturinn Friðþjófur. Hann lá á hvolfi á Miðhúsum í Reykhólasveit í hálfa öld en Ragnar Jakobsson úr Reykjarfirði á Ströndum, bátasmiðurinn kunni í Bolungarvík, gerði hann upp fyrir Þjóðminjasafnið fyrir nokkrum árum.

 

Á myndinni eru þrír af frumkvöðlum væntanlegs Bátasafns Breiðafjarðar, þau Hafliði Aðalsteinsson, Ásdís Thoroddsen kvikmyndagerðarmaður og Aðalsteinn Valdimarsson. Þess má geta, að Thoroddsenættin er upprunnin á Reykhólum og á liðnu sumri var komið hér upp minnismerki um ættföðurinn Jón Thoroddsen, skáldsagnahöfund og sýslumann.

 

Vestfirðir sumarið 2007

Þessar vikurnar - og kominn alveg á síðasta snúning - er ég að ganga frá blaði sem heitir Vestfirðir sumarið 2007. Þetta er þrettánda árið í röð sem blaðið kemur út og síðasta skiptið sem ég annast það. Mikið skelfing er ég löngu leiður á þessu andskotans veseni. Kannski tekur einhver frískari við - ekki veit ég það og lítið kemur mér það við.

            

Af skiljanlegum ástæðum hefur blaðið breytt um nafn ár frá ári. Þannig nefndist það í fyrra Vestfirðir sumarið 2006. Lengi nefndist það Á ferð um Vestfirði [tiltekið sumar].

            

Hvað sem því líður, þá er tilgangur blaðsins tvíþættur. Annars vegar að hvetja landsmenn til ferðalaga um Vestfirði. Hins vegar að verða til nokkurrar leiðsagnar og upplýsingar ferðafólki sem kemur til Vestfjarða hverju sinni.

             

Blaðið er prentað í Prentsmiðju Morgunblaðsins enda er það er alltof stórt og  viðamikið til að það verði prentað í einhverri landsbyggðarprentsmiðju. Upplagið er um tólf þúsund eintök í broti sem er nokkru minna en dagblaðabrot en mun stærra en tímaritabrot. Allt litprentað á myndapappír og heft. Í fyrra var blaðið 64 síður. Það er sent á talsvert á þriðja hundrað staði um allt land, þar sem það liggur frammi án endurgjalds. Alltaf hefur það klárast fljótt og sífellt verið að biðja um meira.

            

Ég nefndi tvíþættan tilgang blaðsins. Einhver kynni að hugsa með sér eitthvað á þessa leið: Ætli þriðji og kannski stærsti parturinn af tilganginum sé nú ekki sá að hagnast á útgáfunni?

           

Svarið við því er einfalt:

                 

Nei.

                          

Tekjur útgáfunnar frá upphafi hafa verið auglýsingar. Síðustu árin hefur auk þess verið leitað til sveitarfélaga á Vestfjörðum eftir framlögum. Þeirri umleitan hefur í flestum tilvikum verið vel tekið og þess vegna hefur blaðið verið talsvert myndarlegra síðustu árin en áður var. Þannig leggja helstu sveitarfélög á Vestfjörðum fimmtíu þúsund krónur hvert til útgáfunnar að þessu sinni eins og í fyrra.

     

Blað þetta er ókeypis vettvangur fyrir alla þá sem stunda ferðaþjónustu á Vestfjörðum. Þar geta þeir komið á framfæri ókeypis upplýsingum um sjálfa sig og það sem þeir bjóða. Þetta gildir jafnt um einstaklinga, fyrirtæki og sveitarfélög. Engin tengsl eru milli umfjöllunar um svæði og viðburði og auglýsinga í blaðinu. Alltaf er reynt að gæta jafnræðis og jafnvægis í þeim efnum.

        

Blaðið er einfaldlega opinn og ókeypis vettvangur fyrir alla þá sem hafa eitthvað að bjóða eða sýna eða selja ferðafólki á Vestfjörðum.

        

Ég hef alltaf reynt að gera mitt besta. Ekki hef ég riðið feitum hesti frá þessari vinnu peningalega! Hins vegar hef ég á hverju ári legið undir aðfinnslum og jafnvel skömmum þegar blaðið er komið út. Alltaf er hægt að finna að einhverju. Ýmsum finnst sitt svæði sniðgengið í skrifum og myndavali.

        

Samt er alltaf jafnerfitt að svíða út upplýsingar. Flestir virðast telja sig vera að gera mér persónulegan stórgreiða með því að láta í té upplýsingar um þjónustu sína - ef þeir gera það þá á annað borð eftir að ég hef margsent tölvupósta og marghringt. Á hverju ári.

       

Eitt annað er ekki heldur gott, þótt á hinn bóginn sé. Sumir láta vissulega í té prýðilegar upplýsingar og senda mér efni og myndir. Alveg yfirdrifið mikið, og það er raunar gott.. En - þeir eru svo fáir, að birting á öllu því efni myndi raska hlutföllunum í blaðinu. Og svo er ég skammaður ...

         

En - að einhver hafi nokkurn tímann haft samband og sent mér upplýsingar, efni og myndir að fyrra bragði öll þessi ár? Svarið er einfalt og skýrt: Nei. Kannski hefur blaðið ekki komið út nógu lengi til að hafa unnið sér þegnrétt og virðingu. Líklega þarf meira en einn eða tvo áratugi til þess.

        

Svo vælir hver í sínu horni og kvartar yfir verkum mínum og vinnubrögðum við ferðablað Vestfjarða ár hvert. Allt ómögulegt eins og alltaf. Og svo væla allir alltaf yfir því að allt sé að fara til fjandans á Vestfjörðum. Að stjórnvöld geri ekkert o.s.frv.

     

Stjórnvöld! Væri ekki rétt að fólk reyndi að hjálpa sér sjálft í stað þess að væla? Reyndi t.d. að nota þau vopn sem standa til boða? Eins og t.d. kostnaðarlausa kynningu á landsvísu sem allir í ferðaþjónustu á Vestfjörðum eiga kost á?

          

Ég bara spyr.

           

Og bæti við: Ég er í símaskránni! Auk þess hefur netfangið mitt ásamt helstu upplýsingum um ferðablað Vestfjarða verið sent - að þessu sinni eins og endranær - á nánast alla sem stunda ferðaþjónustu á Vestfjörðum eða hafa einhvern hag af henni.

            

En núna ætla ég að gefa kisu silung.

          

Og hananú!

 

Man. Utd. og framlag mitt í kosningabaráttunni

Ég búinn að fá nóg af kosningakjaftæði alls staðar. Vil helst ekki horfa á annað en veðurfregnir, hlusta á annað en dagskrártilkynningar og lesa annað en prófarkir. Ansa ekki síma ef ég þekki ekki númerið.

 

Mér finnst ég ekki sjá heiminn eingöngu í hvítu og svörtu. Held að ég greini eitthvað af litbrigðum. Þess vegna kannski finnst mér hin pólitíska umræða svo vitlaus. Mér finnst hún einkennast af sleggjudómum, útúrsnúningum, stóryrðum, ofstæki og ruddaskap, svo fátt eitt sé talið - og öllu þessu í svarthvítu.

          

En þetta er nú bara það sem mér finnst.

         

Í gamla daga hafði ég gaman af því að fara á völlinn og horfa á fótbolta og gerði það oft - en mikið skelfing var ég laus við að halda með einhverju sérstöku liði. Mér fannst bara gaman að horfa á fótbolta og finnst það enn. En aldrei hef ég hrópað hvatingarorð inn á völlinn og aldrei hef ég stokkið upp æpandi til að fagna marki. Á vellinum klappaði ég þegar mörk voru skoruð, sama hvort liðið gerði það, en slíka kurteisi læt ég eiga sig fyrir framan sjónvarpið.

           

Mér er í fersku minni leikur KR og ÍA á Laugardalsvellinum ekki alls fyrir löngu eða fyrir liðlega fjörutíu árum. Þá varð hreinlega allt vitlaust. Ríkharður Jónsson meiddist og var borinn af velli. Ég var í stúkunni skammt frá Agli rakara, einum háværasta stuðningsmanni KR-inga. Stuðningsmenn ÍA í stúkunni gerðu aðsúg að Agli og hrintu honum fram og aftur á milli sín eins og hann hefði persónulega og af ásettu ráði slasað Ríkharð.

           

Þetta fannst mér ljótt. Og heimskulegt. Oft fer það saman.

                    

Einmitt í þessum anda er hin pólitíska barátta.

           

Að mér finnst.

      

              

Ósköp er ég orðinn eitthvað heilagur. Oseisei. Osveisvei.

             

                            

Ég skrifaði hér á bloggið nokkrar línur um leik Manchester United og A.C. Milan. Þetta er einhver fáránlegasti þvættingur sem ég hef skrifað um dagana (vona ég). Þetta rugl á ekki nokkra stoð í skoðunum mínum eða viðhorfum, eins og þeir vita líklega sem þekkja mig.

       

Mig langaði einfaldlega til þess að taka þátt í hinni pólitísku umræðu eins og aðrir - á sama plani og aðrir og með ámóta vandaðri röksemdafærslu og almennt er tíðkuð. Í staðinn fyrir einhvern stjórnmálaflokk og leiðtoga hans setti ég Manchester United og sir Alex Ferguson.

            

Skiljiði mig?

       

     

P.s.: Ég þori ekki að lesa kommentin sem þar eru komin ... 

 

Of margir Englendingar í liði Manchester United

Helstu ástæðurnar fyrir óförum Manchester United eru vafalítið tvær. Önnur er sú furðulega áhersla sem lögð er á það að hafa enska leikmenn í liðinu. Í byrjunarliðinu gegn A.C. Milan voru fjórir enskir leikmenn. Hin ástæðan er hinn aldurhnigni Alex Ferguson og stjórn hans á liðinu. Þrátt fyrir að lið hans hefði verið undir lengst af og ekki skorað mark, þá var það ekki fyrr en stundarfjórðungur var eftir sem hann gerði fyrstu (og einu) skiptinguna. Þá setti hann að vísu einn af útlendingunum inn á völlinn í staðinn fyrir einn af þeim ensku, en það var einfaldlega of seint. Eini kosturinn við Ferguson á vettvangi knattspyrnu er sá, að hann er ekki enskur.

 

Fyrir sanna unnendur góðrar knattspyrnu er það fagnaðarefni, að hið slaka og leiðinlega lið Manchester United skuli vera fallið úr keppninni í Meistaradeildinni. Gaman verður að sjá A.C. Milan bursta, baka, steikja, mala, merja og éta Liverpool í úrslitunum.

  

AC Milan í úrslitaleikinn gegn Liverpool

Vantar húsráð

Er ekki til eitthvert húsráð gegn aðsteðjandi fressköttum? Hér er til heimilis læða á besta aldri, Helga Guðrún Geirdal að nafni, og fær pilluna vikulega. Hjá læðum verkar pillan þannig, að þær verða ekki breima og hafa ekki áhuga á fressum.

 

Hins vegar lónar hér í görðum fressköttur sem virðist hafa mikinn áhuga á læðunni. Ef til vill er það einungis félagsskapurinn, ef til vill eitthvað meira, ég veit það ekki. Hélt reyndar að högnar sæktust ekki í læður nema þær væru breima.

 

Högni þessi er mjög styggur og tekur á sprett ef ég læt sjá mig og hvæsi að honum. Svo er hann brátt kominn aftur, liggur álengdar og einblínir hingað. Stalking er þetta víst kallað á dönsku. Helga Guðrún er hrædd við hann. Fyrir skemmstu heyrði ég skelfingaróp utan úr garði og sá þá högnann elta læðuna. Aldrei hef ég séð ketti á þvílíkum spretti. Mér komu í hug ljóðlínur Æra-Tobba: Þambara vambara þeysisprettir / því eru hér svo margir kettir?

     

Stundum þegar kisa mín hefur hætt sér út, haldandi að fresskötturinn sé hvergi nærri, þá birtist hann fyrirvaralaust og kisa forðar sér inn og felur sig undir sófa.

     

Þetta er eiginlega alveg ómögulegt.

     

Ekki hef ég neitt á móti fresskettinum persónulega. Mér er meira að segja hlýtt til hans eins og allra dýra og sums fólks. Ekki er við blessaðan útigangsköttinn að sakast þó að hann leiti sér félagsskapar á milli þess sem hann sefur undir brúm.

     

Samt vildi ég að hann léti af komum sínum.

     

Mig minnir, að einhvern tímann hafi ég heyrt um eitthvað sem gagnaðist í tilvikum sem þessu. Að einhverju efni væri úðað utandyra og fresskettir héldu sig fjarri. Hvort þetta var edik eða kanill eða vígt vatn eða einhver galdrablanda af Ströndum man ég alls ekki.

     

Getur einhver liðsinnt í þessum efnum?

    

    

16.01.2007 Ekki þverfótað fyrir litlum hvítum ketti