Stólpípur ...

Leiðirnar til að hafa peninga af fólki eru óteljandi. Nýjasta leiðin er gegnum stólpípu, eins og fram kom í Kastljósinu áðan. Áður hefur þjóðin komist í kynni við t.d. Bramadropa, segularmbönd, miðilsfundi, Kína-lífs-elexír, frumópið, blómadropa, scientology, blóðkoppa, jesúlæti og ótalmargt fleira sem allt á að lækna. Sumt af þessu er að vísu fallið úr tísku.

 

Í besta falli er þetta skaðlaust fyrir líkama og sál. Skaðinn getur hins vegar falist í því, að ekki er leitað lækninga við meinsemdum heldur treyst á skottulæknana.

 

Leiðin að hjarta mannsins liggur í gegnum magann, var einu sinni sagt. Í Kastljósinu var fjallað um nýtt tilbrigði við þetta gamla stef: Leiðin að buddu náungans liggur í gegnum rassgatið.

 

Vel viðrar til bloggskrifa

Skyldi netnotkun koma harðar niður á störfum fólks en aðrar fíknir? Það kæmi ekki á óvart. Svo að ég taki dæmi sem hendi er næst - afköst ýmissa hér á Moggabloggi eru talsverð, að ekki sé meira sagt. Fólk gerir ekki mikið annað á meðan, býst ég við.

 

En - hér kemur af einhverjum ástæðum upp í hugann það sem Steingrímur Hermannsson fyrrum forsætisráðherra sagði í ævisögu sinni:

 

„Það eina sem ég get fundið að starfsárum mínum í Seðlabankanum var að ég hef aldrei haft það jafnnáðugt í starfi á ævinni. Suma dagana nánast leiddist mér. Ég skildi betur hvað stundum hafði verið erfitt að ná í Tómas Árnason þegar vel viðraði fyrir golf  ...“

 

Og:

 

„Rólegheitin í Seðlabankanum höfðu þó sínar jákvæðu hliðar. Ég hafði betri tíma en nokkru sinni fyrr til að sinna áhugamálum mínum og fjölskyldu. Ég fór að spila golf og fékk tíma til að sinna skógræktinni í Borgarfirði ...“

                          

P.s.: Einungis tveir í sex manna nefnd til undirbúnings að framboði aldraðra og öryrkja heita Baldur Ágústsson. Þetta finnst mér ekki nógu gott. Líka vekur athygli, að engin kona skuli vera í þessum hópi.

                                

P.s. 2: Núna er kisa farin að hlaupa upp tveggja metra háan skjólvegg við húsið eins og ekkert væri.

  

Netfíklar - eins og lifandi lík

 

Fylgst með netnotkun starfsmanna í þriðjungi danskra fyrirtækja

Sigurlín Margrét - varaþingmaður í gíslingu

Ekki er eins mikið veður gert út af liðhlaupi Valdimars Leós Friðrikssonar úr þingflokki Samfylkingarinnar yfir í þingflokk Frjálslyndra eins og þegar Gunnar Örlygsson hljópst úr þingflokki Frjálslyndra yfir í þingflokk Sjálfstæðisflokksins. Kannski má svo illu venjast að gott þyki. Enda þótt hver þingmaður eigi í orði kveðnu ekki að fara eftir öðru en sannfæringu sinni, þá er svo alls ekki í raun, eins og kosningafyrirkomulagið er. Þingmenn (og varamenn þeirra) eru á þingi í umboði þeirra flokka sem bjóða þá fram - það eru ekki bara þeir sjálfir sem bjóða sig fram.

 

Sigurlín Margrét Sigurðardóttir, varamaður Gunnars Örlygssonar, er og hefur verið í undarlegri stöðu, einmitt vegna þess hvernig kosningafyrirkomulagið er. Hugsið ykkur ef hún tæki nú sæti á þingi um lengri eða skemmri tíma í forföllum Gunnars - sem hún hefur reyndar ekki fengið að gera, af nokkuð skiljanlegum ástæðum.

                  

Liðhlaup af þessu tagi er - endurtek: vegna þess hvernig kosningafyrirkomulagið er - svívirðilegt siðleysi, alveg sama hvaða þingmenn eða hvaða flokkar eiga í hlut. Ekki bara hjá þeim mönnum sem það stunda, heldur einnig hjá þeim flokkum sem taka þeim fagnandi. Hegðun af þessu tagi kom að vísu ekki á óvart þegar Gunnar Örlygsson átti í hlut. Hins vegar þekkti ég ekkert til þessa Valdimars. Ég geri það núna.

 

Gunnar Örlygsson er ekki eini liðhlaupinn sem hefur sett strik í reikning Sigurlínar Margrétar Sigurðardóttur varaþingmanns - og kjósendanna! Valdimar Leó Friðriksson gerir það líka. Nú er ætlunin að þessi nýi liðsmaður, þessi happafengur, sem á vef Alþingis er nú þegar skráður sem þingmaður Frjálslynda flokksins, skipi efsta sætið á lista flokksins í Suðvesturkjördæmi. Sigurlín Margrét sækist eftir því sæti líka - en hún á við fötlun að stríða, heyrnarleysi, og vegna þeirrar fötlunar er henni sagt að best sé að hún verði áfram varaþingmaður. Hún hefur reynsluna ...

 

Og svo er hún auðvitað kona.

 

Sigurlín Margrét skrifar athyglisverðan pistil um þessi mál á bloggsíðu sinni í dag.

                    

Viðbót - mér finnst það svo augljóst að mér láðist að taka það fram: Ef þingmaður telur sig, af einhverjum ástæðum, ekki lengur eiga samleið með þeim flokki, sem valdi hann á framboðslista sinn, - með einhverri af mismunandi aðferðum sem notaðar eru - þá á hann auðvitað að láta af þingmennsku og rýma fyrir varamanni sínum. Með liðhlaupi í annan þingflokk er þingmaður að svíkja bæði flokkinn sem valdi hann sem fulltrúa sinn á þingi og kjósendurna sem kusu lista flokksins.

Handboltinn: Ástralir unnu Cookeyinga 63-5

Ástralía sigraði Cook-eyjar 63-5 í forkeppni Eyjaálfu fyrir HM í handbolta (31-1 í hálfleik). Samt er Ástralía fjarri því að vera stórveldi í handboltanum, raunar algert smáveldi, eins og leikirnir gegn Íslandi (20-45) og Frakklandi (10-47) sýna. Á HM fyrir fjórum árum unnu Íslendingar Ástrala meira að segja með 40 marka mun (55-15).

 

Mjög slappir skákmenn - skylduvinningar á mótum - voru eitt sinn kallaðir flóðhestar. Á sama hátt er Ástralía flóðhestur á HM í Þýskalandi. En svo eru aðrir sem eru miklu meiri flóðhestar. Hvernig ætli færi, ef Íslendingar lékju landsleik í handbolta við Cookeyinga?

 

Tekið skal fram, að Cookeyingar eru innan við 20 þúsund talsins. Samt munu þeir vera mjög góðir í rugby - kallast það ekki ruðningur á íslensku? - og ættu naumast í vandræðum með Íslendinga á þeim vettvangi. Það verður hverjum list sem hann leikur.

 

Hlé á skrípalátum á Alþingi

Skyldi Spaugstofan eiga einhvern þátt í sinnaskiptum stjórnarandstöðunnar á þingi? Núna er efnt til blaðamannafundar til að greina frá því, að þingmenn ætli að hætta að hegða sér eins og fífl. Efnt hefur verið til blaðamannafundar af minna tilefni!

 

Til er hugtakið andi laganna. Þeir sem setja lögin ættu manna best að vita hvað það merkir. Ætli það sé í slíkum anda sem þingmenn eyðileggja þingstörfin langtímum saman með skrípalátum?

 

Kannski væri rétt að efna til annars blaðamannafundar þegar þingmenn hafa komist að því, til hvers þeir eru eiginlega á þingi.

 

Umfjöllun um RÚV-frumvarp lauk skyndilega

Svartur dagur

Nei, ég er ekki að tala um leikinn gegn Úkraínu. Ég er að tala um skipan framboðslista Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi. Guðmundur Jónsson kenndur við Byrgið er ekki á listanum! Það hefði þá verið samræmi í hlutunum. Þegar Árni Johnsen verður fjármálaráðherra, þá hefði Guðmundur getað orðið dóms- og kirkjumálaráðherra.

                          

P.s.: Ætli Hjálmar Árnason gangi til liðs við Frjálslynda flokkinn?

              

P.s. 2: Væri ekki farsælast, úr því sem komið er, að þeir verði allir þrír gerðir að sendiherrum? Annað eins hefur nú verið gert til að leysa málin ...

Framboðslisti Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi samþykktur

Of margar stefnur Samfylkingarinnar

Fallandi gengi stærsta stjórnarandstöðuflokksins í skoðanakönnunum er umhugsunarefni. Fátt er mikilvægara í pólitík en ábyrg og öflug stjórnarandstaða. Sem betur fer eflast Vinstri grænir jafnframt því sem dregur af Samfylkingunni. Ástæður þess geta meðal annars verið þær, að Vinstri grænir hafa skýra stefnu og sterkan formann.

 

Ekki svo að skilja að ég sé yfirleitt hrifinn af sterkum foringjum, þó að mér líki í sjálfu sér vel við Steingrím J. Sigfússon. Bitur reynsla sýnir, hérlendis og erlendis og alls staðar, að mjög sterkir og þaulsætnir leiðtogar geta verið ákaflega skaðlegir, jafnvel hættulegir. Yfirleitt kemur það ekki í ljós fyrr en um seinan.

 

Ætla mætti, að flestir gætu fundið hljómgrunn skoðana sinna innan Samfylkingarinnar. Þar eru margar vistarverur, eins og sagt hefur verið um Himnaríki og Sjálfstæðisflokkinn, þó að ég líki þessu ekki saman að öðru leyti. Samt virkar þetta ekki eins vel hjá Samfylkingunni og það gerir hjá Guði og Íhaldinu.

 

Erfitt er að henda reiður á því hver stefna Samfylkingarinnar eiginlega er, eins og stundum vill henda hjá miðjuflokkum sem vilja grípa alla boltana í einu. Það er ekki traustvekjandi. Þegar ég hugsa um Samfylkinguna, þá finnst mér eins og ég sé að rýna inn í þokubakka.

 

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, formaður Samfylkingarinnar, sagði í útvarpsviðtali núna áðan vegna hinnar nýju skoðanakönnunar Fréttablaðsins, að þeir sem þar hefðu ekki gefið upp afstöðu sína, væru „ef að líkum lætur á móti ríkisstjórninni“, eins og hún komst að orði. Spyrja má: Hvort eru þeir ánægðu eða óánægðu líklegri til að þegja?

 

Fylgi VG og Frjálslyndra eykst samkvæmt skoðanakönnun

Hvað gerir Kristinn H. Gunnarsson?

Ekki virðist listi Framsóknar í Norðvestri líklegur til að trekkja. Þar munar mest um brotthvarf Kristins H. Gunnarssonar, sem skipaði annað sætið í síðustu kosningum. Núna sóttist hann eftir efsta sætinu en lenti í þriðja sæti í prófkjörinu í nóvember, á eftir Magnúsi Stefánssyni félagsmálaráðherra og Herdísi Á. Sæmundardóttur varaþingmanni. Þarna urðu því sætaskipti hjá þeim Kristni og Herdísi, og niðurstaða Kristins varð sú að taka ekki það sæti. Athyglisvert má telja, að einungis liðlega helmingur þeirra sem greiddu atkvæði setti Magnús í fyrsta sætið. Með því að keppa við ráðherrann um fyrsta sætið var nánast um allt eða ekkert að ræða hjá Kristni. Árangur hans verður að teljast góður, þó svo að hann hafi ekki náð að ryðja Magnúsi úr vegi.

 

Af núverandi þingmönnum er tæpast nokkur eins óútreiknanlegur og Kristinn H. Gunnarsson, sem í eina tíð var þingmaður Alþýðubandalagsins í Vestfjarðakjördæmi og síðan þingmaður utan flokka um skeið. Kristinn fer sínar eigin leiðir eins og kötturinn og hefur rekist illa í Framsóknarflokknum. Hann hefur verið óspar á gagnrýni á forystu flokksins og ítrekað komið sér þar út úr húsi en hefur náð mun betur til grasrótarinnar, eins og það er kallað.

 

Kristinn hefur setið á þingi í fjögur kjörtímabil eða sextán ár. Það kynni ýmsum að þykja nóg. Hann virðist aftur á móti manna ólíklegastur til að vilja setjast í helgan stein á borð við Tryggingastofnun ríkisins, en bent hefur verið það sem nærtæka lausn fyrir Framsókn að gera Kristin að forstjóra þar. Hann færi þá a.m.k. ekki í framboð hjá einhverjum öðrum eða í sérframboð. Karl Steinar Guðnason forstjóri TR er orðinn 67 ára og þar með kominn á aldur, eins og kallað er.

 

Mér þætti það mikill sjónarsviptir ef Kristinn H. Gunnarsson hyrfi nú af þingi. Mér er alveg sama í hvaða flokki hann er hverju sinni, enda má segja að hann sé utan flokka að eðlisfari. Raunar finnst mér næsta víst að hann fari með einhverjum hætti í framboð og komist inn. Þannig gæti hann að öllum líkindum fengið efsta sætið hjá Frjálslyndum í einhverju kjördæmi, ef hann vildi. Eins og þar sé nú ekki nógur ófriður innanbúðar!

 

Það er fullsnemmt að skrifa pólitísk eftirmæli Kristins H. Gunnarssonar. Það er ekki nóg með að hann fari sínar eigin leiðir eins og kötturinn, ég trúi því að hann hafi líka níu líf í pólitíkinni. Spurningunni hér í fyrirsögninni er engin leið að svara með nokkurri vissu. Kristinn H. Gunnarsson er gersamlega óútreiknanlegur.

 

Því mætti bæta við, að Kristinn H. er iðulega kallaður Kiddi sleggja eða einfaldlega Sleggjan. Hér er ekki um niðrandi viðurnefni eða uppnefni að ræða, eins og sumir virðast halda, heldur þvert á móti. Nafngiftin varð til þegar Kristinn spilaði handbolta í gamla daga. Skotin hjá honum þóttu heldur í fastara lagi, að ekki sé meira sagt. Gunnar I. Birgisson hálfbróðir hans (það er gott að búa í Kópavogi) var síður til handbolta vaxinn og sat frekar að skák á yngri árum.

 

Framsóknarmenn í NV-kjördæmi samþykkja framboðslista

Hættan við að verða gamall

Varla líður svo mánuður, að ekki komi fréttir af andláti elstu konu í heimi. Hún er sídeyjandi. Líklega er þetta áhættusamasta eða jafnvel banvænasta stöðuheiti sem nokkurri manneskju getur hlotnast. Vonandi lendi ég ekki í því að verða elsta kona heims.

 

Þegar einhver nær því að verða elsta manneskjan hérlendis - til að ná því takmarki þarf einhver að deyja; eins dauði er annars brauð - er venja að fjölmiðlar komi og taki viðtöl. Þau eru venjulega í svipuðum dúr og sjónvarpsviðtöl við smábörn eru alltaf - hvað er svo gaman við að leika sér í snjónum? Fastur liður að spyrillinn segi: Þú hefur nú margs að minnast frá langri ævi, þú manst tímana tvenna o.s.frv. En iðulega man fólkið ekki neitt. Einhvern tímann þegar einhver notaði orðalagið eins lengi og elstu menn muna í samræðum við séra Baldur Vilhelmsson í Vatnsfirði, þá sagði prestur: Elstu menn muna yfirleitt ekki nokkurn skapaðan hlut!

 

Mér þykja þessi viðtöl við gamla fólkið óþægileg. Því er stillt upp eins og dvergum eða vansköpuðu fólki í sirkusum á fyrri tíð - freakshow.

                        

Skömmu síðar er svo greint frá andlátinu og fjölmiðlarnir svipast um eftir nýju fórnarlambi.

 

Elsta kona heims látin

Alcan-dagbókin - nafnlaus áráttuskrif á Moggabloggi

Einn af bloggurunum hér á Moggabloggi heitir Alcan Dagbókin. Þegar smellt er til að fá nánari upplýsingar um höfundinn kemur upp firmamerki Alcan. Meiri upplýsingar eru þar ekki. Einhverjir mættu því ætla að blogg þetta væri á vegum Alcan. Frágangurinn bendir strax til þess að þarna sé eitthvað annað á ferðinni. Upplýsingafulltrúi Alcan er a.m.k. þokkalega talandi og skrifandi, hefur mér sýnst, hvað sem annað má segja.

 

Þegar færslurnar eru lesnar kemur í ljós, að hér er um að ræða áráttuskrif í garð nafngreindrar konu, starfsmanns hjá Alcan í Straumsvík. Aftur og aftur og aftur. Margir aðrir eru nafngreindir í þessum einkennilegu skrifum - allir nema höfundurinn, sem nafnlaus notar firmamerki Alcan til kynningar á sjálfum sér hér á Moggabloggi.

 

Þetta innlegg mitt hefur ekkert með viðhorf mitt til téðs fyrirtækis að gera*). Málið snýst um það, hvort yfirleitt er ætlast til þess að Moggabloggið sé notað á þennan hátt - sem vettvangur fyrir nafnlaus þráhyggjuskrif undir fölsku flaggi.

                                     

Væri ekki rétt að benda viðkomandi á vefinn barnaland.is, annan undirvef mbl.is, þar sem skrif af þessu tagi ættu frekar heima?

 

*) Ég er á móti stækkun álversins í Straumsvík og ég er á móti stórvirkjunum á Íslandi, eins og margoft hefur komið fram. Auk þess þótti mér áróðursherferð Alcan fyrir jólin fíflaleg. Til gamans leyfi ég mér að skjóta því hér inn, að fyrsta blaðaviðtalið við Rannveigu Rist tók ég, að ég best veit - árið 1986, ef ég man rétt.**)

                       

**) Viðbót: Anna K. Kristjánsdóttir frænka mín og stórbloggari segir hér í athugasemdum: Varla hefur viðtal við RR verið hið fyrsta árið 1986. Hún lauk Vélskólanum 1983 og var þá þegar mikið í fréttum, m.a. sem vélstjóri á Óskari Halldórssyni RE, en var á Guðbjarti ÍS 1986.

           

                         

· Áhugavert: Hesthús og hundakofar nýríka fólksins