Fleiri hliðar á Breiðavíkurmálum

„Megi þeir sem lifandi eru rotna í fangelsi það sem eftir er ævinnar, og megi þeir sem farnir eru halda áfram að stikna í heitasta víti; það er sérstakur staður til fyrir fólk sem þetta.“ Þannig kemst góður og gegn og margreyndur spjallari á Málefnavefnum að orði um gerendurna í Breiðavík á sínum tíma.

 

Ég verð að játa, að hér þykir mér sterkt að orði kveðið. Látum svo vera; núna eru sterkar tilfinningar á róti í samfélaginu. Vonandi tekur dómstóll götunnar samt ekki völdin, jafnvel gegn þeim sem síst skyldi. Vonandi taka stjórnvöld á málum af þeirri festu, þeirri ábyrgð og þeim myndarskap, að til þess komi ekki.

 

Fólkið sem núna er í Breiðavík fer ekki varhluta af umræðunni og sætir jafnvel hótunum - fólk sem fluttist í Breiðavík fyrir tæpum áratug, tuttugu árum eftir að rekstri vistheimilisins þar var hætt, fólk sem hefur ekkert til saka unnið í þessum efnum og tengist hörmungunum í Breiðavík ekki á nokkurn hátt - annan en þann að vera núna búsett á þessum stað.

 

Líkt og hér á Moggabloggi hafa verið miklar umræður á Málefnavefnum, og það á mörgum þráðum í ýmsum málefnaflokkum. Vegna nafnleyndarinnar sem margir kjósa sér á Málefnunum hefur ýmislegt verið sagt þar sem síður væri gert undir fullu nafni. Birna Mjöll Atladóttir í Breiðavík stofnaði þess vegna í gær nikkið Ábúandi í Breiðavík til að geta komið sjónarmiðum fjölskyldunnar á framfæri í hinni hatrömmu umræðu á Málefnavefnum. Hún segir þar meðal annars að þau fái upphringingar með hótunum.

 

Birna Mjöll segir einnig (og ég bendi alveg sérstaklega á fyrstu efnisgreinina):

 

En það má ekki gleyma einu, og það er að hér voru margir forstöðumenn. Ég held ég megi segja að flestir þeirra hafi verið mjög góðir. Ég held að hér sé í flestum tilfellum verið að tala um einn forstöðumann. Allavega hef ég á þeim árum sem ég hef búið hér ekki heyrt að það hafi verið fleiri en einn sem hafi verið svona.

Yngstu börnin sem voru send hingað voru 6 ára (ekki 10 ára), þau voru hér á aldrinum 6-18 ára að mér skilst. Þetta voru ekki allt vandræðadrengir sem hingað voru sendir, enda hvernig er hægt að kalla 6 ára gamalt barn vandræðabarn? Mikið af þessum drengjum komu frá erfiðum heimilum. Foreldrar kannski drykkjumenn og þess háttar. 6 ára gamalt barn er bara eins og ómótaður leir. Auðvitað hafa sum börnin síðan mótast hér. Það má kannski segja að umhverfið sem þau voru í hér, þ.e. þegar þessi ósköp stóðu yfir, hafi kannski mótað þau.

Það er svolítið sárt í allri þessari umræðu að staðurinn virðist vera dreginn niður í svaðið.

 

Í ferðaþjónustublaðinu Vestfirðir sumarið 2006 getur að líta eftirfarandi pistilkorn sem ég (Hlynur Þór Magnússon, umsjónarmaður blaðsins) skrifaði um Breiðavík. Þegar ég skrifaði málsgreinina um forsöguna þar á staðnum óraði mig ekki fyrir því sem nú er komið fram, frekar en svo marga aðra. Leyfi mér að smella þessu inn til fróðleiks um Breiðavík og fólkið sem þar er núna. Tek fram, að ég veit ekki til þess að hafa nokkru sinni hitt Birnu Mjöll eða fjölskyldu hennar - hef nokkrum sinnum á liðnum árum talað við hana í síma eða tölvupósti út af ferðamálum; sjálfur hef ég ekki komið í Breiðavík.

 

Í Breiðavík í Vestur-Barðastrandarsýslu reka hjónin Keran St. Ólason og Birna Mjöll Atladóttir ásamt börnum sínum myndarlegt bú, sem er blanda af ferðaþjónustu og sauðfjárbúskap. Húsakostur er mikill í Breiðavík og má rekja það til þess, að í nokkra áratugi og allt fram til 1979 rak ríkið þar vistheimili fyrir drengi sem áttu í erfiðleikum með lífið og tilveruna.

 

Breiðavík er ein af þremur breiðum en stuttum víkum milli Látrabjargs að sunnan og Blakkness við utanverðan Patreksfjörð og kallast þær einu nafni Útvíkur. Syðst er Látravík, síðan gamli kirkjustaðurinn Breiðavík og nyrst er Kollsvík.

 

Þetta er áttunda árið sem Birna Mjöll og Keran reka ferðaþjónustu í Breiðavík. Vinsældir staðarins hafa vaxið ár frá ári og hefur gestafjöldi meira en tvöfaldast frá fyrsta sumrinu. Jafnframt hefur gistirými verið aukið að sama skapi. Tjaldsvæðið í Breiðavík hefur einnig tekið miklum stakkaskiptum. Fyrir tveimur árum var tekið í notkun nýtt þjónustuhús með aðskildum sturtum fyrir bæði kynin ásamt snyrtingu. Aðgangur er að eldhúsi og matsal þar sem tjaldgestir geta komið inn og eldað ef veður gerir tjald-matseldina ófýsilega. Þvottavél er á tjaldsvæðinu ásamt þurrksnúrum. Þá er einnig hægt að grilla í heimagerðum kolagrillum sem eru á svæðinu. Í Breiðavík er rekin verslun þar sem seldar eru helstu nauðsynjavörur, auk minjagripa og handverks.

 

Breiðavík telst mjög afskekkt í huga þeirra sem þekkja einkum þéttbýlið. Þetta er staður fyrir þá sem vilja njóta náttúrufegurðar, kyrrðar og næðis frá ys borgarlífsins. Ekki næst þar sjónvarp og varla hægt segja að útvarp náist. Auk þess er þar GSM-frelsi í orðsins fyllstu merkingu. Mikil veðursæld er í Breiðavík og oft skartar kvöldsólin sínu fegursta fram yfir miðnætti.

 

Það fer mjög í vöxt að að fólk komi og gisti í nokkra daga, annað hvort í tjöldum eða herbergjum. Þá er farið í gönguferðir og töluvert um að hópar séu trússaðir á milli staða. Þá er farið er með göngufólk að morgni og það sótt eftir langan göngudag að kveldi. Búendur í Breiðavík sjá um að trússa hópana og til stendur að fá stærri bíl til þeirra nota. Frá Breiðavík er örstutt út á Látrabjarg með allt sitt fuglalíf, útsýni og náttúrufegurð.

                         

Leyfi mér að lokum að biðja fólk að dæma ekki eða ofsækja í blindni alla sem einhvern tímann hafa búið og starfað í Breiðavík eða eru þar nú.

Heilbrigðisráðherra í vondum málum

Stöð 2 greindi frá því í kvöldfréttum, að Siv Friðleifsdóttir heilbrigðisráðherra hefði tekið sér fé úr Framkvæmdasjóði aldraðra til vinnslu og dreifingar á áróðursbæklingi um „nýja sýn“ ráðherrans á öldrunarmál. Fram kom í fréttinni að þetta muni ekki vera í fyrsta skiptið sem heilbrigðisráðherrar taka sér fé úr þessum sjóði, þannig að hér er a.m.k. ekki um að ræða nýja sýn á verkefni Framkvæmdasjóðs aldraðra.

 

Rætt var við ráðherrann um þetta mál í fréttatíma stöðvarinnar. Líklega dettur fáum í hug nema ráðherrum að snúa hlutunum svo gersamlega á hvolf, að þetta samrýmist reglum um notkun fjármuna úr Framkvæmdasjóði aldraðra. Samkvæmt lögum á að nota framlög úr sjóðnum til að byggja og viðhalda stofnunum og dvalarheimilum fyrir aldraða; einnig er heimilt að nota fé úr sjóðnum til annarra verkefna sem stuðla að uppbyggingu öldrunarþjónustu. Ekkert undarlegt þó að ráðherranum hafi vafist nokkuð tunga um tönn þegar hann var krafinn skýringa.

 

Ekki sé ég í fljótu bragði að aðrir vefmiðlar en visir.is hafi enn tekið við sér í þessu máli. Það hlýtur samt að gerast á næstu dögum. Á síðustu árum hafa ráðherrar í Skandinavíu og víðar í norðanverðri Evrópu hrökklast frá fyrir veigaminni brot.

 

Byrgismálið er mikill áfellisdómur yfir þeim ráðherrum, sem vissu árum saman hvernig ástandið var en héldu því leyndu. Fyrir heilbrigðisráðherrann er þetta mál þó verra, ef eitthvað er.

                   

visir.is 03.02.2007 Framkvæmdasjóður aldraðra borgaði framtíðarsýn heilbrigðisráðherra

Landsbankafarganið, Korpúlfsstaðir og Baugsmál

Tvennt kemur í hugann þegar sér fyrir endann á Baugsmálum. Annars vegar „Landsbankafarganið“ árið 1909, sem varð til þess að Björn Jónsson Íslandsráðherra hrökklaðist frá, og hins vegar ofsóknirnar á hendur Thor Jensen og verksmiðjubúi hans á Korpúlfsstöðum á fjórða áratug liðinnar aldar.

 

Þessi mál eru vissulega hvert með sínum hætti, en þó má finna sameiginlega drætti í hvoru þeirra fyrri og Baugsmálum.

 

Sá er kannski helsti munurinn, að sennilegt má telja að einhverjir lærdómar verði dregnir af Baugsfarganinu.

 

Þó er aldrei að vita.

 

Jón Ásgeir: „Mjög ánægjuleg niðurstaða“

Sigurlín Margrét - varaþingmaður í gíslingu

Ekki er eins mikið veður gert út af liðhlaupi Valdimars Leós Friðrikssonar úr þingflokki Samfylkingarinnar yfir í þingflokk Frjálslyndra eins og þegar Gunnar Örlygsson hljópst úr þingflokki Frjálslyndra yfir í þingflokk Sjálfstæðisflokksins. Kannski má svo illu venjast að gott þyki. Enda þótt hver þingmaður eigi í orði kveðnu ekki að fara eftir öðru en sannfæringu sinni, þá er svo alls ekki í raun, eins og kosningafyrirkomulagið er. Þingmenn (og varamenn þeirra) eru á þingi í umboði þeirra flokka sem bjóða þá fram - það eru ekki bara þeir sjálfir sem bjóða sig fram.

 

Sigurlín Margrét Sigurðardóttir, varamaður Gunnars Örlygssonar, er og hefur verið í undarlegri stöðu, einmitt vegna þess hvernig kosningafyrirkomulagið er. Hugsið ykkur ef hún tæki nú sæti á þingi um lengri eða skemmri tíma í forföllum Gunnars - sem hún hefur reyndar ekki fengið að gera, af nokkuð skiljanlegum ástæðum.

                  

Liðhlaup af þessu tagi er - endurtek: vegna þess hvernig kosningafyrirkomulagið er - svívirðilegt siðleysi, alveg sama hvaða þingmenn eða hvaða flokkar eiga í hlut. Ekki bara hjá þeim mönnum sem það stunda, heldur einnig hjá þeim flokkum sem taka þeim fagnandi. Hegðun af þessu tagi kom að vísu ekki á óvart þegar Gunnar Örlygsson átti í hlut. Hins vegar þekkti ég ekkert til þessa Valdimars. Ég geri það núna.

 

Gunnar Örlygsson er ekki eini liðhlaupinn sem hefur sett strik í reikning Sigurlínar Margrétar Sigurðardóttur varaþingmanns - og kjósendanna! Valdimar Leó Friðriksson gerir það líka. Nú er ætlunin að þessi nýi liðsmaður, þessi happafengur, sem á vef Alþingis er nú þegar skráður sem þingmaður Frjálslynda flokksins, skipi efsta sætið á lista flokksins í Suðvesturkjördæmi. Sigurlín Margrét sækist eftir því sæti líka - en hún á við fötlun að stríða, heyrnarleysi, og vegna þeirrar fötlunar er henni sagt að best sé að hún verði áfram varaþingmaður. Hún hefur reynsluna ...

 

Og svo er hún auðvitað kona.

 

Sigurlín Margrét skrifar athyglisverðan pistil um þessi mál á bloggsíðu sinni í dag.

                    

Viðbót - mér finnst það svo augljóst að mér láðist að taka það fram: Ef þingmaður telur sig, af einhverjum ástæðum, ekki lengur eiga samleið með þeim flokki, sem valdi hann á framboðslista sinn, - með einhverri af mismunandi aðferðum sem notaðar eru - þá á hann auðvitað að láta af þingmennsku og rýma fyrir varamanni sínum. Með liðhlaupi í annan þingflokk er þingmaður að svíkja bæði flokkinn sem valdi hann sem fulltrúa sinn á þingi og kjósendurna sem kusu lista flokksins.

Hlé á skrípalátum á Alþingi

Skyldi Spaugstofan eiga einhvern þátt í sinnaskiptum stjórnarandstöðunnar á þingi? Núna er efnt til blaðamannafundar til að greina frá því, að þingmenn ætli að hætta að hegða sér eins og fífl. Efnt hefur verið til blaðamannafundar af minna tilefni!

 

Til er hugtakið andi laganna. Þeir sem setja lögin ættu manna best að vita hvað það merkir. Ætli það sé í slíkum anda sem þingmenn eyðileggja þingstörfin langtímum saman með skrípalátum?

 

Kannski væri rétt að efna til annars blaðamannafundar þegar þingmenn hafa komist að því, til hvers þeir eru eiginlega á þingi.

 

Umfjöllun um RÚV-frumvarp lauk skyndilega

Svartur dagur

Nei, ég er ekki að tala um leikinn gegn Úkraínu. Ég er að tala um skipan framboðslista Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi. Guðmundur Jónsson kenndur við Byrgið er ekki á listanum! Það hefði þá verið samræmi í hlutunum. Þegar Árni Johnsen verður fjármálaráðherra, þá hefði Guðmundur getað orðið dóms- og kirkjumálaráðherra.

                          

P.s.: Ætli Hjálmar Árnason gangi til liðs við Frjálslynda flokkinn?

              

P.s. 2: Væri ekki farsælast, úr því sem komið er, að þeir verði allir þrír gerðir að sendiherrum? Annað eins hefur nú verið gert til að leysa málin ...

Framboðslisti Sjálfstæðisflokksins í Suðurkjördæmi samþykktur

Of margar stefnur Samfylkingarinnar

Fallandi gengi stærsta stjórnarandstöðuflokksins í skoðanakönnunum er umhugsunarefni. Fátt er mikilvægara í pólitík en ábyrg og öflug stjórnarandstaða. Sem betur fer eflast Vinstri grænir jafnframt því sem dregur af Samfylkingunni. Ástæður þess geta meðal annars verið þær, að Vinstri grænir hafa skýra stefnu og sterkan formann.

 

Ekki svo að skilja að ég sé yfirleitt hrifinn af sterkum foringjum, þó að mér líki í sjálfu sér vel við Steingrím J. Sigfússon. Bitur reynsla sýnir, hérlendis og erlendis og alls staðar, að mjög sterkir og þaulsætnir leiðtogar geta verið ákaflega skaðlegir, jafnvel hættulegir. Yfirleitt kemur það ekki í ljós fyrr en um seinan.

 

Ætla mætti, að flestir gætu fundið hljómgrunn skoðana sinna innan Samfylkingarinnar. Þar eru margar vistarverur, eins og sagt hefur verið um Himnaríki og Sjálfstæðisflokkinn, þó að ég líki þessu ekki saman að öðru leyti. Samt virkar þetta ekki eins vel hjá Samfylkingunni og það gerir hjá Guði og Íhaldinu.

 

Erfitt er að henda reiður á því hver stefna Samfylkingarinnar eiginlega er, eins og stundum vill henda hjá miðjuflokkum sem vilja grípa alla boltana í einu. Það er ekki traustvekjandi. Þegar ég hugsa um Samfylkinguna, þá finnst mér eins og ég sé að rýna inn í þokubakka.

 

Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, formaður Samfylkingarinnar, sagði í útvarpsviðtali núna áðan vegna hinnar nýju skoðanakönnunar Fréttablaðsins, að þeir sem þar hefðu ekki gefið upp afstöðu sína, væru „ef að líkum lætur á móti ríkisstjórninni“, eins og hún komst að orði. Spyrja má: Hvort eru þeir ánægðu eða óánægðu líklegri til að þegja?

 

Fylgi VG og Frjálslyndra eykst samkvæmt skoðanakönnun

Hvað gerir Kristinn H. Gunnarsson?

Ekki virðist listi Framsóknar í Norðvestri líklegur til að trekkja. Þar munar mest um brotthvarf Kristins H. Gunnarssonar, sem skipaði annað sætið í síðustu kosningum. Núna sóttist hann eftir efsta sætinu en lenti í þriðja sæti í prófkjörinu í nóvember, á eftir Magnúsi Stefánssyni félagsmálaráðherra og Herdísi Á. Sæmundardóttur varaþingmanni. Þarna urðu því sætaskipti hjá þeim Kristni og Herdísi, og niðurstaða Kristins varð sú að taka ekki það sæti. Athyglisvert má telja, að einungis liðlega helmingur þeirra sem greiddu atkvæði setti Magnús í fyrsta sætið. Með því að keppa við ráðherrann um fyrsta sætið var nánast um allt eða ekkert að ræða hjá Kristni. Árangur hans verður að teljast góður, þó svo að hann hafi ekki náð að ryðja Magnúsi úr vegi.

 

Af núverandi þingmönnum er tæpast nokkur eins óútreiknanlegur og Kristinn H. Gunnarsson, sem í eina tíð var þingmaður Alþýðubandalagsins í Vestfjarðakjördæmi og síðan þingmaður utan flokka um skeið. Kristinn fer sínar eigin leiðir eins og kötturinn og hefur rekist illa í Framsóknarflokknum. Hann hefur verið óspar á gagnrýni á forystu flokksins og ítrekað komið sér þar út úr húsi en hefur náð mun betur til grasrótarinnar, eins og það er kallað.

 

Kristinn hefur setið á þingi í fjögur kjörtímabil eða sextán ár. Það kynni ýmsum að þykja nóg. Hann virðist aftur á móti manna ólíklegastur til að vilja setjast í helgan stein á borð við Tryggingastofnun ríkisins, en bent hefur verið það sem nærtæka lausn fyrir Framsókn að gera Kristin að forstjóra þar. Hann færi þá a.m.k. ekki í framboð hjá einhverjum öðrum eða í sérframboð. Karl Steinar Guðnason forstjóri TR er orðinn 67 ára og þar með kominn á aldur, eins og kallað er.

 

Mér þætti það mikill sjónarsviptir ef Kristinn H. Gunnarsson hyrfi nú af þingi. Mér er alveg sama í hvaða flokki hann er hverju sinni, enda má segja að hann sé utan flokka að eðlisfari. Raunar finnst mér næsta víst að hann fari með einhverjum hætti í framboð og komist inn. Þannig gæti hann að öllum líkindum fengið efsta sætið hjá Frjálslyndum í einhverju kjördæmi, ef hann vildi. Eins og þar sé nú ekki nógur ófriður innanbúðar!

 

Það er fullsnemmt að skrifa pólitísk eftirmæli Kristins H. Gunnarssonar. Það er ekki nóg með að hann fari sínar eigin leiðir eins og kötturinn, ég trúi því að hann hafi líka níu líf í pólitíkinni. Spurningunni hér í fyrirsögninni er engin leið að svara með nokkurri vissu. Kristinn H. Gunnarsson er gersamlega óútreiknanlegur.

 

Því mætti bæta við, að Kristinn H. er iðulega kallaður Kiddi sleggja eða einfaldlega Sleggjan. Hér er ekki um niðrandi viðurnefni eða uppnefni að ræða, eins og sumir virðast halda, heldur þvert á móti. Nafngiftin varð til þegar Kristinn spilaði handbolta í gamla daga. Skotin hjá honum þóttu heldur í fastara lagi, að ekki sé meira sagt. Gunnar I. Birgisson hálfbróðir hans (það er gott að búa í Kópavogi) var síður til handbolta vaxinn og sat frekar að skák á yngri árum.

 

Framsóknarmenn í NV-kjördæmi samþykkja framboðslista

Guðjón bak við tjöldin

Ekkert skil ég í Guðjóni Arnari Kristjánssyni, formanni Frjálslynda flokksins, þeim ágæta og elskulega manni. Algengt er að stjórnmálaforingjar geri „korteri fyrir kosningar“ eitthvað sem hristir upp í fólki. Það gerir Guðjón að vísu núna. En - venjulega reyna menn þá að gera eitthvað sem verða mætti viðkomandi flokki til framdráttar.

 

Skelfing finnst mér það óklókt hjá Guðjóni að taka opinbera afstöðu með Magnúsi Þór Hafsteinssyni gegn Margréti Sverrisdóttur í varaformannsstarfið. Hefði nú ekki verið skynsamlegra að blanda sér ekki í málið, heldur leyfa flokksþinginu að velja í friði? Hefur flokksþingið ekki nægilega dómgreind til að velja á milli?

 

Lítið veit ég um mannjöfnuð þeirra Magnúsar og Margrétar. Enda snýst málið ekki um það.

 

En auðvitað þekkir Guðjón bak við tjöldin margt sem ég veit ekkert um.

 

– – –       

Neðanmáls:              

mbl.is 17.01.07 Reikningsskekkja orsakaði afhöfðun við hengingu í Írak 

Spyrja má: Lá ekki líka einhver reikningsskekkja að baki innrásinni í Írak? 

Svona eiga sýslumenn að vera

Vegurinn um Arnkötludal er eitt af hugarfóstrum Jónasar Guðmundssonar sýslumanns í Bolungarvík. Samgöngumál á Vestfjörðum, og raunar samgöngumál yfirleitt, hafa um árabil verið hugðarefni Jónasar. Langt er síðan hann stofnaði sérstakan vef um þessi efni, auk þess sem einkahlutafélagið Leið er framtak hans.

 

Vegur um Arnkötludal (Tröllatunguleið), milli Steingrímsfjarðar í Strandasýslu, skammt frá Hólmavík, og Gautsdals í Reykhólahreppi (Geiradalshreppi hinum gamla), skammt frá Gilsfjarðarbrú, verður hrein bylting í samgöngumálum á Vestfjarðakjálkanum.

 

Önnur bylting er væntanleg vegarlagning í Gufudalssveitinni gömlu, þar sem sneitt verður hjá hálsunum illræmdu, Hjallahálsi og Ódrjúgshálsi, helstu tálmunum á leiðinni milli Reykjavíkur og suðursvæðis Vestfjarða.

      

Vegur um Arnkötludal boðinn út á næstu dögum